Restauraties

1939

In 1939 deed zij de leeggeplunderde en zwaar gehavende molen over aan de Vereniging De Zaansche Molen, die kans zag hem in dat jaar geheel te restaureren. Sindsdien is de molen regelmatig, op vrijwillige basis in werking gesteld. In de periode van 12 oktober 1944 tot 2 juli 1945 is de molen verhuurd geweest aan de Zaanlandsche Stoomdrukkerij v/h E.N. Smit Wz te Koog aan de Zaan. Met twee in de molen geplaatste drukpersen kon zo, bij gebrek aan elektriciteit, toen nog drukwerk worden vervaardigd. Er werden o.a. bonkaarten gedrukt.

Restauratie en grootonderhoud vanaf 1980

Door het verzakken van de koningsspil in maart 1980 werd het duidelijk dat het goed mis was met de fundering van de molen. Het verlagen van het polderpeil was daar debet aan. Noordooststijl was verzakt en het gehele ondervierkant vertoonde een flinke zetting. De grootespil werd gerepareerd en de wentelas werd uit voorzorg buitenbedrijf gesteld. Er mocht vanaf dat moment niet harder meer dan 40 enden worden gemalen. In 1982 zijn verschillende onderzoeken en opmetingen aan de uit 1620 daterende fundering en ondervierkantconstructie gedaan. Er werd vervolgens een restauratieplan gemaakt wat werd opgedeeld in drie fases: funderingsherstel, reparatie van het ondervierkant en het aanpassen en opnieuw afstellen van het gaandewerk. In 1983 is de fundering van de molen volledig vernieuwd. Onder de vloer van het vierkant kwam een betonplaat met pulspalen volgens systeem "De Waal". Daarna werd het ondervierkant weer recht getrokken en verstijfd met glasvezelstaven aangegoten met kunsthars. Dit was de eerste restauratiefase om de molen weer bedrijfsvaardig te maken. In 1989 kreeg de molen nieuwe roeden van de fa. Buurma. 2e fase was het vernieuwen van de wegen aan de west- en zuidkant in 1992. Daarbij werd ook het in 1939 gesloopte pothok weer aangebouwd. In de jaren ’95/’96 volgde het 3e deel van de restauratie, het maalvaardigmaken van het oliewerk. Sindsdien wordt er weer regelmatig oliegeslagen.